ինձ ամենևին մեկ չի թե ինչա կատարվում Արցախում, բայց էս անգամ ինձ թվումա մի քիչ ավելի խելոք եմ, որ չեմ տրվում ամբողջ օրը լուրեր կարդալու, շուրջս բոլորին մեղադրելու ու անզորությունից ինձ պատեպատ տալու գայթակղությանը։
չէի ասի թե էս անտարբերությունը ճիշտա, բայց ինքս իմ հանդեպ էլ արդար չէր լինի նորից ինձ թույլ տալ հասնել հետպատերազմյան վիճակներին, որոնց մասին գրեթե ոչ մի բան չեմ հիշում, որովհետև ոչ մի բանով էլ չեմ զբաղվել բացի հիմար ինտերվյուներ լսելը ու բոլոր դավադրության տեսություններին ծանոթանալը։
ամեն օր ես լուր էի փնտրում կորցրածս մարդկանցից հնարավոր բոլոր տարբերակներով, որովհետև չես կարա գրես բա եղբորիցդ/տղայիցդ/ընկերոջիցդ նորություն չկա՞, իսկ ոչինչ չիմանալն էլ ավելի ահավորա, մտնում էի հիմնադրամի 141 էջն ու ուրախանում որ ՛՛անհետ կորած՛՛-ը պահպանվելա դեռ.. բայց էդ մինչև էսօրա պահպանվում, իսկ շատ ուրիշ էջերում էլ մարդկանց անունների դիմաց ՛՛մահացած՛՛ ավելացավ, չեմ կարա ասեմ որնա ավելի ահավոր, իմանալ թե շարունակել անհայտության մեջ մնալ..
ու որ որոշումներիցս ամենաահավորն էր որոշեցի մինչև քարվաճառի հանձնումը գնալ Արցախ։ էդ մասին ոչ մեկ չիմացավ ոչ ընկերներս ոչ ընտանիքիս անդամները որոնք վստահորեն հետ էին պահելու, ուղղակի գրեցի ծանոթներիս ովքեր էդ ժամանակ մարդկանց էին օգնում տեղափոխվել ու գնացի հետները ու կյանքիս ամենատխուր մի օրն էնտեղ անցկացրի
հիշում եմ ճանապարհին ծառեր էին հատում ինչը բավականին նյարդայնացնող էր։ հայաստանի կողմից մարդիկ գալիս ծառեր էին կտրում տանում, որտև դե մեկա հանձնելու են, դեմն էլ ձմեռա ինչի չկտրեն, իսկ էնտեղ մարդիկ իրենց տներն էին վառում ամբողջ գույքով որտև տեղափոխելու ձև չունեին
ամեն տեղ ճանապարհին կրակած արկեր էին ու փլուզումներ երբեմն պայթյունի ձայներ էին լսվում, բայց էդ ամենն էլ վախենալու չէր, ես էլ կանգնել էի դադիվանքի ամենավերևը ու մայրամուտի հետ տներից դուրս էկող ծխին էի նայում.
չգիտեմ երբ կարողացա դուրս գալ էդ ամենի տակից, կամ գուցե չեմ էլ էկել, բայց էլ պատրաստ չեմ նորից անցնել դրա միջով:
վաղուց ունեի էս մտքերը, բայց ուշադրութձուն չէի դարձնում, ուղղակի էսօր Տարոնչիկի ծնունդնա, երեկ էլ Արցախում առաջին սովամահության դեպքնա գրանցվել (չգիտեմ ինչքանովա ճիշտ) ու չգիտեմ, թե ինչ եմ զգում էդ ամենի ֆոնին