կօֆէ

view

բարի լույս․․․

առավոտվա ձայներին մեկ֊մեկ ուշադրություն դարձրու, ընդհանրապես ներկա եղիր ու նկատիր շրջապատդ։ ես գիտեմ, որ մեկ֊մեկ առավոտդ սկսում է սովորական մահկանացուների ճաշի ժամին․․․մեհ, մենք էլ աննորմալ ենք։

մի քանի օր առաջ կոլեգաներիցս մեկն ասաց՝ էս ինչ նոր բառեր եք խոսում՝ ագնոստիկ, վեգան, ինտրովերտ, հոմոֆոբ․․․մի ժամանակ տենց չէր, ասում էինք՝ նորմալ֊աննորմալ։

ես պարզապես ժամանակ ու նյարդեր չունեի, որ խնդրեի՝ դասակարգեր, թե ովքեր են «նորմալ»֊ներն ու «աննորմալ»֊ները։ ու երբ մի քանի օր առաջ մի իր համար ահավոր աննորմալ տեղում էինք (էդ տեղը նույնիսկ իմ համար էր տհաճ), ես պատկերացրի իրեն, եթե տեսներ՝ ինչ էր կատարվում։ երևի չէր դիմանա։

ես իսկապես հուսով եմ, որ մի օր էս թեմաները էլ երբեք ակտուալ չեն լինելու։ ես հուսով եմ, որ մարդու ներքին աշխարհը, ընկալումները երբեք չեն դառնալու քննարկման/քննադատման թեմաներ, որովհետև բոլորը հասկանալու են, որ էդ ներսիցա, ներսիննա ու մեղմ ասած՝ քո գործը չի։

վերջում ասեմ, որ հա, առավոտը քո սարքած կոֆեից լավ երևույթ աշխարհում իմ համար դեռ չկա։ երևի չի էլ լինի։ պարզապես անգնահատելի լռությունա էս պահին։ գնամ աղմկոտ աշխարհ։ քեզ լավ օր։

հոգ տար քո մասին

view

day 17:

հոգ տար քո մասին

view

day 15:

օրվա վերջում մի երկու տող գրեցի նոթատետրիս մեջ ու մոռացա սեղանիս։ հուսամ՝ ոչ ոք չի կարդա, որովհետև գաղտնի մտքեր էին։ հուսամ՝ ոչ ոքի հետաքրքիր չեն իմ գաղտնիքները։ հուսամ՝ ոչ ոքի հետաքրքիր չեմ ես։

հենց նոր պարզեցի, որ կան մտքեր, որ անգլերեն չեմ ուզում արտահայտել, պետք է հայերեն ասել, շարել էկրանին, կարդալ․․․

մի բան էլ եմ էսօր պարզել իմ մասին։ երբ աշխատանքից հետո միանգամից տուն եմ գալիս, ես ինձ շատ տխուր եմ թվում։ գոնե Սարյանով պետք է քայլել, թե չէ ոնց որ ռոբոտ լինեմ։ դե ինձ եմ էդպես թվում։

քաղաքում էսօր շատ խցանումներ կային։ գնալով ավելի անհանդուրժող եմ դառնում էդ անհարմարություններին։ գնալով ավելի դժվար եմ զիջում տարածք/ժամանակ/ազատություն։

սովորում եմ լսել։ կար ժամանակ, որ խոսողին ոչ թե լսում էի, որ հասկանամ, այլ սպասում էի, որ ավարտեր, որ ասեի կարծիքս։ հիմա լսում եմ։ մի պահ ստիպում էի ինձ լսել։ հիմա արդեն սովորել եմ։ երևի ամեն ինչն էլ էդպես ժամանակի խնդիր են։ ժամանակ է պետք։ որ սովորես։ որ փոխվես։ որ հարմարվես։ որ փոխես։

ու քայլեցինք։ լավ էլ երկար քայլեցինք։ կենտրոնում։ էդքան էլ երկուշաբթի չէր, բայց դե բավականաչափ անկապ օր էր ու կարար երկուշաբթի կոչվեր, հա։

օրագիրս այսուհետ հայերեն կգրեմ։ կարոտում եմ միքիչ հայերենին։ շատ ենք անգլերենում աշխատանքում։ դե դու էլ․․․

հոգ տար քո մասին

view

day...what? 14?

have never been considered to be an introvert. though I am. and it's getting deeper with every day/hour/minute/second. with every person going and coming... they felt that. they just left. alone. home. listening to aveluk. having my tea. making tmrw's lunch. talking to you.

Vanadzor is a wonderful nook. the word “city” can make it usual. it's sth unusual, from another world. a place you can be alone, have your own space and time and air.

gonna write about Vanadzor @ syuneci.am

i like road trips. i like following the clouds, i like the sunsets.

the deenjes are singing now: maybe we are not there...

overall it's OK... life is showing its good sides already (:

հոգ տար քո մասին

view

day 13:

the war has left many traces so far...we've lost...

missing

visited Vanadzor for the first time... have always wanted to see this city. I am sure I am gonna love it. gonna explore the city tomorrow.

missing

հոգ տար քո մասին

view

day 12:

my students smile after my lesson... I was told so and that just made my day.

I feel sth strange. I feel sth different.

too much happening in my brain right now. can't even write.

sweet dreams

հոգ տար քո մասին

view

day 11:

guys, thanks for the advice. could wake up today !!!

have you thought about changing your name? that was today's topic at our English lesson and the discussion was so sweet...I like my students :)

I was lost in chalk after the lesson, but I was too happy to notice that. I was told that my students like me, so that was all I needed. actually I want them to learn English as well and never ever read my blog֊diary :D

have decided to sleep early today and have just 5 minutes to tell you about my day and to make myself ready for bed.

the job is getting better. I learn a lot every day and that is what I look for in a job when I pick one. every day I step in the office I look for a challenge for the day and face it and solve it orrr not :D then I either want to run home, hide in my room or I just wander in the streets with headphones and music and my stupid thoughts...

the waiter asked my company if he should bring an English menu for me :D again, OMG, again I was called “a foreigner”. and when I wanted to tell the waiter that there is no need, because I not only speak Armenian, but also I am one, I sounded like this “no, no, no, you needn't...պետք չի, հայ ենք”․

After a month I finally got a new keyboard at the office. It's an old one. The guy who gave it to me, told me he had bought it in 2005 :D (I was 10 then). It even has a scroll on the left corner and I totally find it cool.

yeah, that's it... too much happened...but too tired to share. the day was a sweet one. hope, for you too :)

հոգ տար քո մասին