Ընթերցել

այլևս յասաման չեմ առնում։

ինչքան ինձ հիշում եմ, անհամբեր սպասում էի գարնան բացմանը, որ վազեմ խաչմերուկի պուրակ՝ ինձ միշտ բարևող վաճառողից յասաման առնելու։

փունջը միշտ շատ ծանր էր տվում, կարծես գարնան ամբողջ շունչը հավաքված էր նրա մեջ։ առաջի հերթին ման էի գալիս հինգ տերևով յասամանները՝ դրանք պոկում, դնում էի բերանս, ասում էին՝ հաջողության նշան է։

մամաս շատ է սիրում յասամաներ։ դրանք միշտ դնում է ամենամեծ բյուրեղյա վազայի մեջ, սեղանի վրա, ու դրանք միանգամից լցնում են տունը տաքությամբ և թեթև զով քամով

ամռանը դու ինձ տեսնում էիր պատուհանիցդ՝ միշտ մեծ յասամանների փնջով փողոցով քայլելիս, միշտ ասում էիր որ յասամանները ինձ սազում են, իսկ ես երբեք չգիտեի, որտեղից ես տեսնում ինձ, որ պատուհանի հետևում ես պաղկված։

հիմա ամեն քայլին, ամեն խաչմերուկին նորից յասամաններ են ծաղկել մեծ գարնանային փնջերով քայլում են կանայք ու ժպտերես երեխաները իսկ ես յասաման այլևս չեմ առնում որովհետև պատուհանիդ վարագույրները իջեցվել են և դու այլևս չես տեսնի ինձ ինձ սազող յասամաններով փողոցով քայլելիս։

Փորձում եմ հարթել ամեն ինչ։

Ու ստացվում է։

Ու անելու եմ։

Ու անում եմ։

Ամեն ինչ կարգավորվում է։

Քիչ֊քիչ։

Մտքերս կարգավորվում են։

Ես կարգավորվում եմ։

Խոսելու եմ։

Խոսելու ենք։

Զանգելու եմ։

ու հիպնոսացած էս ամենով պիտի շարունակել։ պիտի փորձել չարտասվել, երբ կան բառեր, որ աչքերիդ մեջ են տպված, գիտակցությանդ մեջ են արդեն ու լսողությունդ են արգելափակել։ ու հալեցնում են երկար ժամանակ ստեղծած սառցե ներսդ, դարձնում են քեզ թափանցիկ։

There's big chaos in my head that I'm trying hard to conceal. My body is talking to me louder than ever and I can hear it, the problem is, I can't listen to it, I'm not ready.

I'm scared that I can find out things inside of my consciousness I don't wanna know, I'm scared that somehow I will open up to myself and it will hurt me.

But then I realize, the fact that I'm scared is the starting point. I have to know, I have to understand myself at whatever cost.

There are also things I will never question, things that I find are indescribable and authentic, I wanna cherish them. Those are the values I'll never replace, they're with me from now on. You gave them to me, now I have to hide them in places nobody can find. I don't think anyone can notice if they find them. Those are too precious, too mature, too beautiful, too much wise, a little bit too much, a little bit...unspoken. I wish we could talk about them more.

Wherever this road takes me, I cannot forget it, the time, it seems to me, has stopped and it cannot move on for now. The clocks are not moving.

I'm messed up.

My mind is messed up.

The weather is nice and hot here.

But I'm cold.

I turned on the heating.

I put on my red sweater.

I'm still cold.

I miss you.

I miss the heat of you.

I miss the heat of your body.

I miss your voice.

I miss your laughter.

I miss the smell of you.

I miss the smell of our kissing.

I miss us lying in a bed.

I miss you.

I wasn't public about my feelings before.

You've changed me.

I miss you.

I love you.

I want the world to know.

I want to scream and shout.

I want you.

I want us.

I want you.

You're mine.

I'm yours.

I love you.

I'll heal.

I promise.

Գլխումս քո ձայնն է, քո ժպիտն ու ծիծաղը։

It keeps repeating in my head. I like it. I love it. I want it. Again. Again. I love it.

I love you. I know it. I knew it. I know it.

I love you.

Երազումս քնած էի: Երբ արթնացա, մեկը գրկել էր ու փորձում էր խոսել հետս, փորձում էր հասկանալ, թե ինչպես եմ: իսկ ես վախենում էի. երազում ես արթնացել էի իսկ էդ որևէ մեկը, ով փորձում էր գրկել ինձ, իմ երազից էր, ու ես գոռում էի, չէի հասկանում, թե ինչպես երազից նա հայտնվեց իրականությունում, ու թե ինչու է նա ինձ փորձում գրկել ու չի գնում, չի անհետանում: գոռում էի, բայց ձայնս չէր լսվում, էդպես մի քանի րոպե: հիմա նոր հասկացա, որ դա էլ էր երազ:

Մեր վախերը դառնում ենք մենք: երբեմն որոշ վախեր մեզնից ուժեղ են գտնվում ու մեր փոխարեն իրենք են որոշում: ու մենք չենք նկատում դա, մենք պարալիզված ենք վախով, չենք կարողանում կառավարել մեր հապճեպ որոշումները, ու մենք բոլոր վախերին ճանաչում ենք, իսկ մեզ՝ երբեմն չէ:

գուցե մի օր արթնանամ, ու սա էլ երազ լինի:

Սերը պառակտում է մեզ,

անփոխադարձ Սերը, գալիս է ամենասխալ պահերին։ երբ Մեկը չափից դուրս սիրում է Մյուսին, իսկ Մյուսը չափից դուրս՝ իր ազատությունը։

անփոխադարձ Սերը Մյուսին վերածում է երազանքների մի բույլի, դարձնելով նրան անհասանելի մի աստղ՝ բյուրավոր աստղերից տարբերվող, ամբողջ տիեզերքից հարազատ։

անփոխադարձ Սերը թաքցնում է Մյուսի բոլոր թերությունները, դրանք վերածում է գեղեցիկ սպիերի, դրանք լցնում է ու զարդարում է ոսկով։

անփոխադարձ Սերը գերում է Մեկին իր երևակայած երազանքների գրկում, ստիպում է ննջել երազների այդ լաբիրինթում մինչև Մեկը չի կորչում անվերադարձ, կամ մինչև Ուրիշը չի գտնում նրան։

Սերը պառակտում է մեզ,

փոխադարձ Սերը Մեկին և Մյուսին լցնում է լույսով նրանց հոգիները կապում է միմյանց գույնզգույն թելերով նրանց աչքերի համար բացում է նոր ծիածաններ, նոր տիեզերքներ, նոր աշխարհներ,

բայց նույնիսկ փոխադարձ Սերը լքում է Մեկին ու Մյուսին, ու նրանք լաց են լինում, ու գործիքներ չեն գտնում հոգիների դատարկությունը լցնելու համար։ Մեկը փորձում է խմիչք, Մյուսը՝ թմրանյութ, Մեկը փորձում է Ուրիշին, Մյուսը՝ փախչում է ամենից, Մեկը թրջում է տան բարձերը ու խոռտակում է սենյակները իր արցունքների մեջ, Մյուսը՝ լուռ նստում է ու չի նկատում ինչպես բացվեց առավոտը։

Սերը պառակտում է մեզ,

բայց մենք ամեն անգամ հրավիրում ենք իրեն ներս։

She's got you high and you don't even know yet...

I know.

Զգում եմ, թե ինչքան ասելիք ունեմ, հասկանում եմ թե ինչքան բաներ կան որ չեմ ասել։

Զգում եմ՝ դժվարանում եմ մտածել, թե ոնց եմ պատմելու, չեմ ուզում խոսել էդ ամենի մասին, բայց ուզում եմ, որ իմանաս։

Ուզում եմ կարդաս մտքերս նորից ու տաս ճիշտ հարցերը նորից։

Ուզում եմ չխոսեմ ես ու դու ինձ հասկանաս։

Ուզում եմ

սիրումեմ